یه آپشن توی زندگی هست که تحمل خیلی چیزا رو برای ادم اسون میکنه، وقتی هست حسش نمیکنی ولی نبود همین آپشن به تنهایی میتونه اشک ادم و دربیاره اونم چیزی نیست جز درک متقابل!!!
به عنوان مثال:
به طرف میگی من الان گردنم زیر تیغه تا چند دقیقه دیگه به ملکوت اعلا میپیوندم
میگه: اشکال نداره توی همین چند دقیقه بیا برای من فلان کار و انجام بده بعد برو بپیوند...
میگی دوست عزیز فشاری که الان روی من هست اگه روی تیرآهن14 بود تا الان خم شده بود
میگه: فکر کردی فقط خودت توی فشاری؟مامان من چند هفته است ماکارونی با ته چین سیب زمینی درست نکرده منم تحت فشارم...
خواهر من، مامانم حالش خوب نیز کسی و بغیر من نداره باید پیشش باشم تو که بهتر میدونی
میگه:خب من بیشتر بهت احتیاج دارم چند شب عروسکمو که میخوابونم چشماش و نمی بنده فک کنم افسردگی گرفته بیا باهم یه فکری براش بکنیم...
کاش مثه شرکتای نظافتی یه شرکت بود زنگ میزدی: درک خونم افتاده اگه میشه سریع یه نفرو بفرستین اونم چشمی میگفت و طرف میومد نیم ساعت حرف میزدی براش درکت میکرد بعد میرفت توعم به زندگیت با افراد فاقد درک ادامه میدادی
همه ی دردی که این درک نشدن داره به کناره اون خجالتی که از بقیه میکشی وقتی کسی که کلی ازش تعریف کردی تنهات میذاره به کنار...