میدونی بعضی وقتا آدم بعضی چیزا رو میبینه یا میشنوه که حسابی حالش گرفته میشه!
بعضی وقتا میشه یه چیزایی رو میفهمی که حسابی تو روتوی فکر میبره
به این فکر میکنی که الا کجا وایستادی؟ !تا اینجای راه چجوری اومدی ؟!
نمیخوام نصیحت کنم یا یه پست معنوی بذارم و این حرفا قصد ناراحت کردن بقیه رو هم ندارم اما بعضی چیزا دیگه قصه و داستان نیست واقعیت زندگی بعضیا شده...
کاش بشه به آدم ها فهموند که بچه ها هیچ سهمی از درگیری اونا ندارن، بچه ها هیچ گناهی ندارن حداقل به خاطر اونا حواسمون به خیلی چیزا باشه
دروغ نگم وقتی این ویس رو شنیدم حسابی حالم گرفته شد ولی بعدش یه حس خوب همراش اومد که می ارزید به اون حال گرفتنه برای همین اومدم این حسو باهاتون تقسیم کنم
وداع شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده با فرزندانش از خط مقدم عملیات در سوریه، هنگامی که در محاصره ی تکفیری ها قرار گرفت...
پ.ن :برداشت از این پست کاملا ازاده :)