۰۳
بهمن ۹۴
+ خسته شدم مرتضی، دلم گرفته...
+ اینهمه چراغ توی این شهر بزرگ، اما هیچ کدوم چشممو روشن نمیکنه...
+اینهمه چشم توی این شهر بزرگ، اما هیچکدوم دلم و اروم نمیکنه...
+ دلتنگ رفتنم...
+ دلتنگ آسمونم! این شهر آسمون نداره...
_ آسمون همه جا هست حتی اگه ته چاه باشه یا توی زندون هارون الرشید...
_فقط کافیه چشماتو بازکنی و آسمون بالای سرتو ببینی...
_برای دیدن آسمون چشماتو روی خودت ببند...
_چشماتو ببند...
پ.ن: برای بار هزارم دیشب دیدمش ولی بازم مثه همیشه سه تا سطل اشک ریختم...
اگه اونه که واقعا به نظرم بهترین فیلم دفاع مقدس هست. اون قسمتی که شهید با زنش تو خیابون حرف می زنه و اون قسمتی که دختربچهه یخ می زنه از پرحس ترین صحنه هایی که تاحالا دیدم و نتونستم اشک بریزم.
اگرم اشتباه برداشت کردم از فیلم ببخشید!!