سندرم عشق !

عشق فقط به وصال یار و فراغ یار ختم نمیشه! همه ی عشق اونی که جامعه امروزی ازش یادمیکنه نیست. 

بعضی از عشق ها هستند که خیلی عمیقن به قدری که با تک تک سلولات حسشون میکنی.

عشقی که فراق وافسردگیونرسیدن نداره، بی حد و حصره وشاید دوبرابر احساس و علاقه ای که خرج میکنی رو پس بگیری.

ولی این عشق کار هرکسی نیست این عمیق بودن وتحمل این حجم از مهربونی کار هرکسی نیست، یک سری آدم خلق شدن که فقط مهربون باشن، خلق شدن به بشریت عشق بورزن، این افراد هستن که اون بالایی رو یادت بیارن، کسایی که میدونی لبخندشون واقعیه 

اینا همونایی هستن که مابه اسم سندرم داون میشناسیمشون!

این بچه ها وسعت روحشون قابل اندازه گیری نیست، همونجوری که اومدن به همون پاکی و زلالی موندن و هیچ سیاهی ای روی قلبشون نیست.

خیلی وقتا به خاطر دل پاکشون ترد میشن کاش یادمون باشه این بچه ها مایه خجالت و ننگ کسی نیستن وشاید از خیلی از آدما شریف تر باشن و خیلی وقتا دعاهاشون خیلی زودتر از ما میگیره

اونا یک نوع امتحان برای اطرافیانشون هستن...

کاش بشه اینقدر خودخواه نباشیم...