۲۷
شهریور ۹۴
دستم به آرزوهایم نمی رسد
آرزوهایم بسیار دورند...
ولی درخت سبز صبرم می گوید:
امیدی هست... خدایی هست...
این بار برای رسیدن به آرزوهایم یک صندلی زیر پایم می گذارم
شاید این بار دستم به آرزوهایم برسد...
بایگانی
- تیر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۳)
- تیر ۱۳۹۷ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۶)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۵ (۲)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳)
- مرداد ۱۳۹۵ (۳)
- تیر ۱۳۹۵ (۲)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۲)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۶)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۹)
- دی ۱۳۹۴ (۱۵)
- آذر ۱۳۹۴ (۵)
- آبان ۱۳۹۴ (۵)
- مهر ۱۳۹۴ (۴)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۱)
آخرین مطالب
- ۹۷/۰۶/۳۱مِهرِ بی مِهر
- ۹۷/۰۶/۲۶حالا رباب ماند و شش ماه خاطره...
- ۹۷/۰۶/۱۹خداروشکر
- ۹۷/۰۴/۲۳بازم تحمل، فقط به خاطر تو:)
- ۹۷/۰۴/۱۳سخته:)ولی فدای سرت:)
- ۹۷/۰۴/۰۵تا خونه همسایه ها صدای گریه هات میاد
- ۹۷/۰۲/۱۸کاش...
- ۹۷/۰۲/۱۵گوشواره و بابا...
- ۹۷/۰۲/۰۶روی هم جمع شده...
فائزه